Co za nieszczęście, kiedy psuje się komputer! A co za wstyd,
kiedy w serwisie dowiadujesz się, że przegrzała się zabrudzona płyta główna.
Serwisant otwiera pokrywę twojego peceta – a tam kotłują się zwały kurzu. Żal i
wstyd. Żal – bo trzeba zapłacić za nową płytę. Wstyd – bo nie dbasz o „zdrowie”
cennego sprzętu.
Jeśli więc żal ci sprzętu komputerowego, to tym bardziej,
podczas pracy, powinieneś myśleć o własnym zdrowiu. Na przykład o wygodnym
fotelu do komputera. Odpowiednio wyprofilowanym, o dużych możliwościach regulacji, wygodnym,
lekkim, a jednocześnie mocnym, na którym
poczujesz się komfortowo.
Nie zaniedbuj swojego zdrowia podczas pracy przy komputerze!
Kręgosłupa nie wymienisz jak płyty głównej!
ROWEREM PO MIEŚCIE I PO BEZDROŻACH?
Jak najbardziej! Za takie uniwersalne rowery uważa
się rowery crossowe. Posiadają one zalety zarówno rowerów górskich, jak i
miejskich.
Cechy
roweru crossowego
Rowery tego typu mają przede wszystkim duże koła
wielkości 28 cali, ale węższe niż w rowerach górskich opony wielkości 38-44 mm.
Są wyposażone w przednie amortyzatory widelcowe – co daje komfort podczas jazdy
w urozmaiconych warunkach terenowych. Siodełko w rowerach crossowych jest
umieszczone niżej niż kierownica – pozwala to na przyjęcie wygodnej sylwetki
podczas jazdy. Oczywiście w trudnych warunkach, podczas jazdy po drogach
gruntowych, jazda rowerem crossowym będzie trudniejsza niż górskim, ale za to
świetnie i lekko jeździ się nim po w miarę twardych drogach – zarówno
asfaltowych, jak i gruntowych.
Jak na rower uniwersalny, rower crossowy ma
stosunkowo dużą liczbę przełożeń – bo aż 21. Pozwala to na swobodne dostosowanie
przerzutki do zmiany nawierzchni po której jedziemy. Dlatego nie musimy wkładać
dużo siły przy zjeździe z drogi asfaltowej w teren, przy pokonywaniu wzniesień,
nierówności itp. Musimy jednak liczyć się z tym, że przy pokonywaniu
trudniejszych fragmentów, będziemy zmuszeni do… przenoszenia roweru.
Rower crossowy jest gorzej wyposażony niż rowery
trekkingowe czy miejskie, ponieważ te drugie mają na ogół bagażniki i błotniki.
Są więc lżejsze zwłaszcza od rowerów miejskich, ale pamiętajmy o tym, że
wybierając się w dalszą trasę musimy zabrać ze sobą plecak z niezbędnym
wyposażeniem.
Dlaczego
crossowy rower „męski”?
W sprzedaży są oczywiście zarówno typy damskie,
jak męskie rowerów crossowych. Niektórzy uważają, że nazwa jest myląca i
zasadniczo nie ma różnicy który rodzaj wybieramy. Niemniej producenci
odróżniają te dwa rodzaje pod względem samej budowy. Męski rower crossowy ma
dłuższą górną ramę – co wynika z faktu, że na ogół przy tym samym wzroście
mężczyzna ma krótsze nogi niż kobieta. W męskich rowerach siodełko jest węższe
niż damskich, ponieważ kobiety mają
szerszy rozstaw kości kulszowych. Kolejna cecha różniąca oba typy - to
kierownica, która w rowerach męskich jest szersza ze względu na szersze i silniejsze
ramiona u mężczyzn. Również stylistka budowy obu rowerów jest inna – męskie
rowery mają bardziej „surowy” wygląd i na ogół malowany są w ciemniejszych
barwach niż damskie. Niektórzy mężczyźni wolą jeździć damskimi rowerami
crossowymi wymieniając jako ich zalety głównie to, że są bardziej poręczne
podczas ich przenoszenia przez trudne odcinki terenowych tras…
Do najpopularniejszych męskich marek rowerów
crossowych należą: Giant, Kross, Peels, Cube, Merida, Leader Fox i Kellys.
Niebezpieczne kleszcze
Natkniemy się na nie wszędzie – nie tylko na
wyciecze w lesie, ale przy odpoczynku nad jeziorem, na łące, trawniku i w
ogrodzie. Kłując powodują nie tylko nieprzyjemne dolegliwości skórne, ale mogą
zarazić nas ciężkimi i przewlekłymi chorobami. Powinniśmy więc nauczyć się
zapobiegać atakom kleszczy, wiedzieć jak je wyciągać, oraz jak leczyć choroby
przez nie wywołane.
Choroby
odkleszczowe
Kleszcze to bardzo niebezpieczne pajęczaki, mogące
przenosić groźne choroby zakaźne - przede wszystkim zapalenie opon mózgowych i
boreliozę. Musimy zawsze długo obserwować miejsce po ugryzieniu kleszcza (co
najmniej 30 dni) i w razie zaobserwowania poszerzającego się rumienia
powinniśmy natychmiast udać się do lekarza.
Zapaleniu opon mózgowych można zapobiegać poprzez
cykl szczepień ochronnych, jednak w razie wykrycia tej choroby wymagane jest
dożylne leczenie antybiotykami i jednoczesne podawanie leków przeciwobrzękowych
i przeciwzapalnych.
W przypadku wykrycia boreliozy również wymagane
jest leczenie antybiotykami, lecz często jest to choroba przewlekła i tym
trudniejsza do wyleczenia im później wykryta.
Zapobieganie
ugryzieniom
Najlepszym sposobem na uniknięcie ugryzienia przez
kleszcza podczas spaceru lub w pracy na świeżym powietrzu, jest założenie
odpowiedniego stroju. Powinien on w całości zakrywać nasze ciało (oprócz
oczywiście twarzy i dłoni). Najlepiej, jeśli będzie to coś w rodzaju
kombinezonu lub „śliskiego” ubrania i ważne, żeby ubranie było w kolorze
ułatwiającym dostrzeżenie kleszczy, które na nie spadły. Co kilka minut
przystańmy i obejrzyjmy dokładnie zwłaszcza spodnie od stóp po kolana i rękawy
od dłoni po łokcie. Kolejna bardzo ważna sprawa – koniecznie po powrocie do
domu od razu weźmy kąpiel lub prysznic, dobrze też jeśli pozwolimy obejrzeć
swoje ciało innej osobie. Nie zapominajmy o ochronie przed kleszczami naszych
pupili - kotów i psów, gdyż kleszcze mogą od nich przejść na skórę człowieka, a
one same również zarazić się chorobami odkleszczowymi.
Oczywiście koniecznie przed wejściem do lasu
spryskajmy lub wysmarujmy najbardziej narażone części ciała preparatem
odstraszającym kleszcze – jest to najczęściej skuteczny sposób zapobiegania
ukąszeniom.
Usuwanie
kleszczy
Co jednak, gdy zauważyliśmy kleszcza wgryzionego w
naszą skórę? Oczywiście najlepiej udać się do lekarza, który usunie kleszcza
fachowo. Jeśli chcemy usunąć insekta domowymi sposobami, to możemy użyć do tego
celu pincety (w aptekach są specjalne – do usuwania kleszczy) wyrywając
kleszcza szybkim, zdecydowanym ruchem do góry. Niektórzy zalecają, żeby
używając pincety wyciągać kleszcza ruchami obrotowymi – niestety w ten sposób
najczęściej go po prostu rozerwiemy, a chodzi o to, żeby wyszedł w całości.
Lepiej od pincety spisują się specjalne karty do
usuwania kleszczy – przedmiot przypominający wyglądem kartę kredytową, również
do kupienia w aptekach. Na brzegach karty są różnej wielkości nacięcia, które
umożliwiają dopasowanie chwytu do wielkości insekta. Wsuwamy kleszcza w
nacięcie i delikatnym ruchem w górę wyciągamy go w całości.
W aptekach pytajmy o takie przyrządy do wyciągani
kleszczy, jak: lasso trix, pompka anty-kleszcz, oraz kleszczołapki.
Na koniec jeszcze przestroga – w celu usunięcia
kleszcza nigdy nie smarujmy go, ani obrzęku wokół, masłem, olejem itp. Ani go
tym sposobem nie „udusimy”, ani nie usuniemy, spowodujemy za to, że kleszcz
wstrzyknie nam do ciała jeszcze więcej niebezpiecznych drobnoustrojów.
Pryszcze
Nagły wysyp pryszczy na ciele
nastolatka może być dla niego powodem dużej traumy, a przewlekłość tej
dolegliwości może powodować poważniejsze schorzenia, jak: trądzik różowaty,
łupież łojotokowy, czy łojotokowe zapalenie skóry. Występowanie pryszczy u
nastolatków ma podłoże hormonalne (u chłopców - androgeny), może mieć też
genetyczne i wiąże się z nadczynnością gruczołów łojowych skóry, których
najwięcej zlokalizowanych jest w górnych częściach ciała i dlatego pryszcze
wyskakują nam najczęściej na twarzy, szyi, plecach, klatce piersiowej i ramionach.
Pryszcze u młodzieży znikają na ogół wraz z zakończeniem okresu dojrzewania.
U ludzi dorosłych wysyp pryszczy
wiąże się ze stresem, zwłaszcza u kobiet przyczyną wystąpienia schorzenia mogą
być: stresująca praca zawodowa, makijaż, długie przebywanie na słońcu i
zażywanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Pryszcze u dorosłych dowodzą
występowania toksyn w organizmie, czego przyczyną mogą być m.in.: zaparcia,
choroby wątroby, alergie pokarmowe i drożdżyce.
Objawy i formy pryszczy
Pryszcze, jako schorzenie,
rozpoznajemy po tzw. „zaskórnikach” – przybierających formę grudkowo-kostkową
wykwitów i torbieli ropnych na skórze. Wyróżniamy dwa rodzaje zaskórników:
- ·
Zaskórnik zamknięty – niewielka zmiana białawej
barwy, widoczna zwłaszcza przy naciąganiu skóry, z otworkiem w środku;
- ·
Zaskórnik otwarty – ciemne gródki z których
wydobywa się ropna masa rogowo-łojowa.
Pod względem czynników
sprzyjających powstawaniu pryszczy, wyróżniamy trzy ich rodzaje:
- ·
Pryszcz zawodowy – powstaje wskutek działania
smarów, olejów, czy chloru;
- ·
Pryszcz kosmetyczny – powstaje w wyniku używania
kosmetyków zatykających ujścia mieszków włosowych;
- ·
Pryszcz polekowy – na skutek nadmiernego zażywania
sterydów, jodu i witaminy B12.
Kliniczne formy pryszczy, to:
pryszcz młodzieńczy, pryszcz ropowiczy, pryszcz bliznowcowy i pryszcz
przewlekły.
Jak pozbyć się pryszczy?
Przede wszystkim starać się
zapobiegać. Osoby podatne na to schorzenie powinny pamiętać, że wyciskanie
pryszczy spowoduje zapalenie skóry i pozostawi brzydkie blizny. Należy unikać
intensywnych kąpieli słonecznych, ponieważ wskutek wydzielania potu może dojść
do wytrysku pryszcza do wewnątrz – co wywoła dodatkowy stan zapalny. Powinniśmy
również unikać cukru i alkoholu, słodyczy, produktów mlecznych, smażonych
potraw – wszystkiego co obciąża wątrobę. W zamian stosować dietę lżejszą dla
wątroby i oczyszczającą z toksyn, a więc jeść zwłaszcza: owoce i warzywa
(szczególnie buraki), ciecierzycę, fasolę czarne oczko, soczewicę, potrawy
japońskie i tajskie, płatki śniadaniowe z dodatkiem nasion słonecznika, suszone
morele, orzechy, kiełki roślinne itp., a także pić dużo wody.
Bardzo duże znaczenie ma
pielęgnacja skóry do której znakomicie nadaje się naturalny krem Sevolium,
który redukuje zaczerwienienia, łagodzi objawy schorzenia, znakomicie nawilża
skórę, a nawet redukuje zmarszczki. W preparacie Sevolium nie ma żadnych
chemicznych dodatków - jest to produkt całkowicie naturalny, a swoją
skuteczność w leczeniu pryszczy zawdzięcza takim składnikom, jak: miedź, cynk,
nanozłoto, wyciągi z ziela fiołka trójbarwnego, drożdży, kory i liści,
ekstrakty z lukrecji i nagietka.
W leczeniu pomoże również
codzienne zażywanie preparatów z zespołem witamin B oraz witaminy A i E
pamiętajmy jednak, że przedawkowanie, zwłaszcza witaminy B12, może przynieść
skutek odwrotny i spowodować stany zapalne skóry.
Z domowych sposobów zaleca się
picie herbaty pokrzywowej, stosowanie maseczek octowo-chrzanowych i rozmaitych
płynów ziołowych do przemywania skóry. Poprawę przyniesie także picie
specjalnych mieszanek ziołowych z ziela krwawnika, bratka polnego, serdecznika,
pokrzywy, tysiącznika, liści brzozy, szyszek chmielu i kwiatów rumianku.
W każdym przypadku wystąpienia
pryszczy, powinniśmy udać się do dermatologa, który przepisze odpowiednie leki.
Będą to najczęściej pochodne witaminy A: adapalen lub izotretinoinę. Przy
silniejszych objawach stosuje się roztwory zawierające antybiotyki i preparaty
z kwasem salicylowym i cynkiem. Długotrwałe leczenie ciężkich, przewlekłych
przypadków, wymaga niekiedy zabiegów chirurgicznych w połączeniu z leczeniem
ogólnym – doustnym stosowaniem tetracykliny. Leki pomocne w zwalczaniu
pryszczy, to: sole cynku, spironolakton, cyproteron i dapson. Wszystkie
preparaty doustne mogą powodować skutki uboczne, zwłaszcza przy długotrwałym
ich zażywaniu źle działać na wątrobę –
dlatego konieczne są regularne badania krwi w trakcie ich zażywania.
DNA MOCZANOWA
Znana również jako podagra, artretyzm, skaza
moczanowa, choroba bogaczy, lub choroba królów. Jest to choroba zapalna stawów
wywołana odkładaniem się kryształków kwasu moczowego. Uważa się, że źródłem tej
choroby jest niewłaściwa dieta i styl życia, ale podłożem dny moczanowej mogą
być też skłonności dziedziczne.
Odkładanie się kryształków powoduje silny
ból, ponieważ ich ostre krawędzie ranią tkanki. Jak silny jest ból wywołany dną
moczanową, niech świadczy przykład Brada’a McAdams’a z Teksasu, który
wspominał: „Poruszanie się sprawiało mi dotkliwy ból. Były takie dni, że z
trudem podnosiłem się z łóżka”. Pan Adams dodaje, że ból uniemożliwiał mu
normalny sen, a czasami ledwie powłóczył nogami na terenie przedsiębiorstwa, na
terenie którego pracował. Przy spadkach ciśnienia atmosferycznego był
praktycznie przykuty do krzesła.
Dna najczęściej atakuje okolice
stawów dużych palców u nóg, ale może również wystąpić w innych częściach ciała,
zwłaszcza w nerkach. Na ciele, w pobliżu stawów, mogą również wystąpić czerwone
obrzęki w postaci tzw. „guzków dnawych”. Zaatakowane miejsca stają się
obrzęknięte i zaczerwienienie. Jest to przypadłość typowo męska – mężczyźni
chorują na dnę aż dwudziestokrotnie
częściej od kobiet. Choroba pojawia się u nich po 40. roku życia, podczas gdy u kobiet po 65. Roku. Dna
ma najczęściej przebieg bardzo zmienny: od okresów bezobjawowych – po
przewlekłe, bardzo silne ataki bólu.
Zapobieganie
dnie moczanowej
Ataki dny zdarzają się najczęściej po spożyciu obfitego posiłku.
Należy unikać zwłaszcza pokarmów zawierających purynę, która przy rozpadzie
wytwarza kwas moczowy, którego nadmiar jest kumulowany w organizmie.
Unikaj produktów wysokobiałkowych - zwłaszcza
podrobów, mięsa drobiowego, tłustych ryb, owoców mórz, fasoli odmian flażolet,
lima i navy, soczewicy, owsianki, serów pełnotłustych, grzybów, szparagów,
kalafiora, szpinaku, napojów drożdżowych i zawierających kofeinę.
Powinniśmy ograniczyć spożycie tłuszczów
zwierzęcych zastępując je roślinnymi, np. oliwką z oliwek. Tłuszcz możemy
redukować poprzez grillowanie, duszenie, pieczenie potraw w piekarniku –
zamiast smażenia.
Zaleca się spożywanie dużej ilości wody, ale
zawierającej małe ilości minerałów.
Unikajmy ostrych przypraw i napojów
alkoholowych, zwłaszcza piwa.
Kategorycznie rzućmy palenie, jeśli to robimy.
Unikajmy otyłości – jest ona najlepszym „przyjacielem” podagry.
Pokarmy
wskazane
Jedzenie dużej ilości owoców, zwłaszcza
ananasów, borówki amerykańskiej, czarnych jagód i wiśni. Szczególnie wiśnie
znacznie przyspieszają wydalanie kwasu moczowego z organizmu. W sklepach ze
zdrową żywnością szukaj koncentratu z wiśni.
Jedzenie dużej ilości warzyw – szczególnie
korzystny jest seler naciowy, brązowy ryż, makarony z mąki gryczanej,
kukurydzianej, ryżowej i ziemniaczanej.
Stosowanie diety makrobiotycznej.
Picie dużej ilości wody.
Leczenie
Podstawą leczenia farmakologicznego przy ostrych
napadach dny moczanowej jest stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych
i kolchicyny. Kolchicyna jest szybka i skuteczna, lecz powoduje nieprzyjemne
skutki uboczne: wymioty, nudności, biegunkę i ospałość. Nie wolno stosować
kolchicyny przy jednoczesnym wystąpieniu zakażenia lub podczas stosowania
kuracji zmniejszającej poziom kwasu moczowego – np. allopurynolem! Nie powinno
się też używać aspiryny.
Przy przewlekłym leczeniu dny
moczanowej, stosujemy następujące leki:
Allopurynol
Febuksostat
Fenofibrat
Losartan
Podczas bezobjawowego przebiegu
choroby i pomiędzy napadami zasadą numer jeden jest zmiana trybu życia, lecz
czasami również pomiędzy napadami konieczne jest stosowanie leków
zmniejszających poziom kwasu moczowego w organizmie. W stopniowym obniżaniu
stężenia kwasu moczowego we krwi pomogą 1-2 g witaminy C przy posiłkach, czy
ekstrakt z imbiru.
Jeśli masz objawy dny moczanowej
(zwłaszcza nagłe, silne bóle paluchów u stóp, lub kciuków u dłoni) – nie
zwlekaj i natychmiast udaj się do lekarza. Może to uratować cię przed
przewlekłą dną, której leczenie jest długotrwałe, a objawy bardzo bolesne.
Badania rozpoznania dny przeprowadza się pod mikroskopem po pobraniu płynu
ustrojowego po nakłuciu stawu. Umożliwia to wykluczenie tzw. „dny rzekomej”,
jak też innych chorób stawowych, jak reumatoidalne zapalenie stawów.